Broń musi być sprawna technicznie – przed każdym polowaniem należy sprawdzić jej stan.
Przystrzeliwanie broni – obowiązkowe co najmniej raz w roku.
Sprawdzenie drożności luf – każdorazowo przed załadowaniem (w broni tamanej sprawdza się od komory nabojowej).
Bezpieczne kierowanie luf – zawsze w górę lub w dół, niezależnie od tego, czy broń jest załadowana.
Poza własnym obwodem łowieckim – broń musi być rozładowana i w futerale, zarówno w bagażniku, jak i wewnątrz pojazdu.
W obwodzie łowieckim podczas polowania – broń w pojeździe musi być rozładowana (nawet jeśli leży pod ręką kierowcy).
Przechodzenie przez tereny zabudowane – broń powinna być rozładowana.
Pokonywanie przeszkód (rowy, płoty, kładki, wchodzenie/schodzenie z ambony) – wyjąć naboje z komory nabojowej.
Trudne warunki terenowe (grząski śnieg, zakrzaczenia, śliska nawierzchnia) – broń musi być zabezpieczona przed przypadkowym strzałem.
Podczas karcenia psa lub odbierania aportu – broń zabezpieczona.
Nie wolno strzelać, jeśli:
Na linii strzału znajdują się ludzie, zwierzęta gospodarskie, budynki lub pojazdy.
Zwierzyna jest na szczycie wzniesienia (ryzyko lotu pocisku poza cel).
Zwierzyna jest bliżej niż 200 m od pracujących maszyn rolniczych.
Cel jest nierozpoznany (np. w złych warunkach oświetleniowych).
Strzał jest dopuszczalny dopiero po:
Osobowym rozpoznaniu celu.
Upewnieniu się, że otoczenie jest bezpieczne.
Upewnieniu się, że strzał będzie skuteczny (możliwość podniesienia zwierzyny).
Zabronione jest używanie naganki lub psów (z wyjątkiem polowań na drapieżniki przy norach/stogach i polowań na ptactwo).
Nie może odbywać się równocześnie z polowaniem zbiorowym w tym samym obwodzie.
Książka ewidencji pobytu – myśliwy musi dokonać wpisu przed rozpoczęciem polowania (nie wcześniej niż 24 godziny wcześniej).
Zakaz współdzielenia miejsca – jeśli inny myśliwy już poluje w danym miejscu, wymagana jest jego zgoda.
Przyspiesznik – można używać tylko na polowaniu indywidualnym, ale jego naciągnięcie jest dozwolone dopiero po:
Rozpoznaniu zwierzyny.
Złożeniu się do strzału.
Jeśli strzał nie został oddany – broń należy zabezpieczyć i zwolnić przyspiesznik.
Odprawa myśliwych – prowadzący polowanie musi omówić:
Planowany odstrzał (gatunki i liczby).
Zasady bezpieczeństwa (sygnały, warunki terenowe).
Osobę odpowiedzialną za apteczkę.
Losowanie stanowisk – numeracja zaczyna się od lewej flanki.
Broń można załadować dopiero po zajęciu stanowiska (przed pierwszym pędzeniem).
Między pędzeniami – naboje muszą być wyjęte z komory nabojowej.
Po ostatnim pędzeniu – broń musi być rozładowana przed zejściem ze stanowiska.
Pozycja myśliwego – stojąca lub siedząca (strzał tylko z pozycji stojącej, chyba że z ambony).
Zakaz strzałów wzdłuż linii myśliwych – minimalna odległość od sąsiada to 10 m.
Strzały kulowe:
Poza miotem – max. 100 m.
W miocie – max. 40 m (z ambony 80 m).
Zakaz strzelania do zwierzyny w miocie, jeśli naganka jest:
< 150 m (teren otwarty).
< 100 m (teren leśny).
Sygnał rozpoczęcia pędzenia – ruszenie naganki.
Sygnał zakazu strzału w miot.
Sygnał końca pędzenia – obowiązek rozładowania broni.
Kontakt wzrokowy z sąsiadami – po zajęciu stanowiska.
W przypadku wypadku prowadzący polowanie:
Udziela pierwszej pomocy.
Organizuje transport do szpitala.
Zabezpiecza miejsce zdarzenia.
Sporządza protokół.
Jeśli wypadek dotyczy broni:
Zabezpiecza broń sprawcy i poszkodowanego.
Powiadamia policję.
❌ Nie wolno strzelać do:
Licówek.
Zwierzyny przy paśnikach, lizawkach, poletkach żerowych.
Zwierzyny z pojazdów mechanicznych lub łodzi z pracującym silnikiem.
❌ Zabronione jest używanie:
Oślepionych zwierząt jako wabików.
Nagrań głosów zwierząt.
Urządzeń elektrycznych lub gazowych do ogłuszania.
Luster i innych oślepiających urządzeń.
Przestrzeganie tych zasad jest obowiązkowe dla każdego myśliwego. Ich ignorowanie może prowadzić do wypadków, kar administracyjnych, a nawet odpowiedzialności karnej.
Zawsze sprawdzaj broń przed polowaniem.
Upewnij się, że otoczenie jest bezpieczne przed oddaniem strzału.
Stosuj się do poleceń prowadzącego polowanie zbiorowe.
