Gospodarka łowiecka to nie tylko pozyskanie zwierzyny, ale przede wszystkim jej ochrona, hodowla i tworzenie warunków dla harmonijnego rozwoju. Jednym z najważniejszych, a zarazem najskuteczniejszych narzędzi w tej delikatnej sztuce jest tworzenie ostoi zwierzyny. Czym jest ostoja i jaką pełni rolę w naszym łowisku? Zapraszamy do lektury.

Ostoja – serce łowiska

W myśleniu łowieckim ostoja to obszar stanowiący swego rodzaju „rezerwat” lub „strefę ciszy”. To wydzielony teren w łowisku, który jest objęty całkowitym lub częściowym zakazem wstępu oraz bezwzględnym zakazem polowania. Jego głównym celem jest zapewnienie zwierzynie miejsca, gdzie może czuć się całkowicie bezpiecznie. To właśnie w ostoi zwierzęta mogą odpoczywać, żerować, wychowywać młode i przeczekać trudne, zimowe miesiące bez presji ze strony człowieka.

Dlaczego jest to tak kluczowe?

• Redukcja stresu: Ciągły stres związany z obecnością ludzi i psów negatywnie wpływa na kondycję fizyczną i psychiczną zwierzyny, prowadząc do osłabienia organizmu i większej podatności na choroby.

• Wzrost reprodukcji: Spokój w ostoi bezpośrednio przekłada się na większy przyrost naturalny. Lochny, łanie i kozy, czując się bezpiecznie, rodzą zdrowsze młode i mogą je spokojnie odchować.

• Naturalna migracja: Dobrze urządzona ostoja działa jak magnes, przyciągając zwierzynę z okolicznych terenów. Co jednak najważniejsze, stanowi ona także centrum, z którego wypoczęta i zdrowo rozwijająca się populacja rozprzestrzenia się na pozostałe obszary łowiska. Działa to na zasadzie “efektu przelewu” – ostoja “produkuje” zwierzynę, która następnie zasiedla sąsiednie rewiry, podnosząc ogólną liczebność i jakość populacji w całym obwodzie.

Nasza Ostoja – praktyczna realizacja założeń hodowlanych

W Kole Łowieckim „Rogacz” z pełną świadomością tych procesów utrzymujemy i pielęgnujemy taką właśnie ostoję. To miejsce, gdzie teoria gospodarki łowieckiej znajduje swoje odzwierciedlenie w praktyce.

Sercem naszej ostoi jest starannie utrzymywany pas zaporowy w połączeniu z poletkiem zgryzowym. Ten fragment łowiska tętni życiem przez cały rok. Świadczą o tym liczne i wyraźne ślady bytowania: tropy, bobki, buchtowiska oraz charakterystyczne ślady zgryzania na krzewach i drzewach. Zwierzyna nie tylko tu przebywa, ale intensywnie korzysta z oferowanego pokarmu. Poletko zgryzowe dostarcza jej naturalnego, bogatego w składniki odżywcze żeru, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego, szczególnie w okresie wiosennym i jesiennym.

Dopełnieniem tej “bazy żywieniowej” są regularnie uzupełniane lizawki solne. Dostarczają one zwierzynie niezbędnych mikroelementów i soli mineralnych, które są kluczowe dla rozwoju mocnych kości, prawidłowego poroża oraz ogólnej kondycji zdrowotnej.

Bezwzględny zakaz polowań – fundament sukcesu

Najistotniejszą zasadą, która nadaje temu miejscu wyjątkowy status, jest całkowite wyłączenie terenu ostoi z polowań. To decyzja, która wymaga od myśliwych dużej dyscypliny i samozaparcia, ale jej efekty są bezcenne. Świadomość, że istnieje miejsce, gdzie nie padnie ani jeden strzał, sprawia, że zwierzyna instynktownie rozpoznaje ten teren jako bezpieczną przystań. Ten spokój jest podstawowym warunkiem skutecznego rozrodu.

Dlatego właśnie nasza ostoja to nie tylko “zwykły” kawałek lasu. To strategiczny obszar hodowlany, inwestycja w przyszłość naszego łowiska. Dbałość o jej kondycję, utrzymanie bazy żerowej i bezwzględne przestrzeganie zakazu polowań przekłada się bezpośrednio na zdrowy i dynamiczny rozwój całej populacji zwierzyny. Obserwujemy, jak osobniki, które dorastały w bezpiecznej ostoi, stopniowo zasiedlają kolejne rejony naszego obwodu, zwiększając jego zasobność i żywotność.

Działania te doskonale obrazują, że współczesne łowiectwo to przede wszystkim mądra i odpowiedzialna hodowla, a tworzenie ostoi jest jej najczystszym i najskuteczniejszym przejawem.